السلام علیک یا امام جواد

جانم بفدایت یا امام جواد

شهادت امام جواد

همگی دعایش کنیم

واقعا تعصب را بزارید کنار

در منابع بسیاری از اهل سنت امده که امام اعظم احناف شاگرد امام صادق(سلام الله علیه) بوده تنها به بخشی از انان اشاره میکنیم.


آلوسي در كتاب «مختصر تحفة إثنا عشرية» صفحه 8، اين مطلب را آورده است كه ابوحنيفه به شاگردي امام صادق (عليه السلام) افتخار مي‌كرد.
در كتاب رسائل جاحظ متوفاي 255 هجري ـ آمده است:

«جعفر بن محمد الذي ملأ الدنيا علمه و فقهه و يقال: إن أبا حنيفة من تلامذته و كذلك سفيان الثوري و حسبك بهما

جعفر بن محمد كسي است كه دنيا را با علم و فقهش لبريز كرد، گويند ابوحنيفه و سفيان ثوري از شاگردان او بودند. و همين دو شاگرد تو را در شناساندن علمش كافي است.

مزي در تهذيب الكمال او را از افرادي كه از امام صادق (عليه السلام) نقل روايت كرده‌اند، مي‌شمارد.
تهذيب الكمال للمزي، ج5، ص76

إبن‌تيميه هم در منهاج السنة مي‌گويد:
«و قد أخذ العلم عنه هؤلاء الأئمة، كمالك و إبن عيينة و شعبة و الثوري و إبن جريج و يحيي بن سعيد؛
پيشوايان اهل سنت از محضر جعفر بن محمد علم را آموختند، مانند مالك و ... .»
منهاج السنة لإبن‌تيمية، ج4، ص126


حال چرا شما اهل سنت فاضل را رها کرده و به سراغ مفضول رفته اید؟؟!

چرا به فتاوای این امام بزرگوار عمل نمی کنید؟



http://www.uploadax.com/images/03789239156016801330.jpg


این پست را به افتخار همه ی شیعیان عزیز گذاشتم

زیبنده ترین زینت زن حفظ حجاب است


http://axgig.com/images/00477319763894394657.jpg



نورانیت اهل بیت در قران

آيه انما وليكم الله  
اين آيه شريفه درباره على بن ابيطالب - عليه السلام - نازل شده است ؛ هنگامى كه در ركوع نماز، انگشتر خويش را به سائل داد. در مجمع البيان نقل نموده است كه : روزى عبدالله بن عباس در كنار زمزم نشسته بود و به لفظ: (قال رسول الله صلى الله عليه و آله ) براى مردم حديث مى گفت . مردى كه رخسار خود را پوشانده بود، در آنجا حاضر شد. هر چه ابن عباس مى گفت : (قال رسول الله ) آن مرد نيز آن را مى گفت .
ابن عباس گفت : تو را به خدا تو كيستى ؟ مرد صورت خود را باز كرد و گفت : مردم ! هر كس مرا مى شناسد كه هيچ ، و هر كه مرا نشناخته است من خودم را معرفى مى كنم ؛ من (من جندب بن جناده بدرى ، ابوذر غفارى ) هستم . و با اين دو چشمم ديدم - اگر دروغ گويم (كور) شوند - كه مى فرمود: (( على قائد البررة و قاتل الكفرة و منصور من نصره و مخذول من خذله )) .
بدانيد كه روزى با رسول خدا نماز ظهر خواندم ، سائلى در مسجد چيزى خواست ، اما چيزى به او ندادند. او دست به آسمان برداشت كه خدايا! گواه باش ، من در مسجد رسول تو اظهار حاجت كردم اما كسى چيزى به من نداد. على - عليه السلام - آن وقت در ركوع نماز بود، با انگشت كوچك دست كه به آن انگشتر مى كرد، به سائل اشاره نمود، سائل آن انگشتر را از انگشت على گرفت . رسول خدا اين عمل را ديد و سر را به آسمان كرد و فرمود: خدايا! برادرم موسى از تو خواست و گفت : (( رب اشرح لى صدرى و يسرلى امرى ... واجعل لى وزيرا من اهلى هارون اخى اشدد به ازرى و اشركه فى امرى ))  در جوابش نازل فرمودى كه : (( سنشد عضدك باخيك و نجعل لكما سلطانا فلا يصلون اليكما )).خدايا!منم محمد، برگزيده و پيغمبر تو، سينه مرا فراخ گردان ، كارم را آسان كن و براى من وزير و يارى از اهلم معين نما. على برادرم را و با او مرا تقويت فرما.
به خدا سوگند رسول خدا سخن خويش را تمام نكرده بود كه جبرئيل نازل شد و گفت : يا محمد! بخوان ، گفت : چه بخوانم ؟ گفت : بخوان (( انما وليكم الله و رسوله و الدين ... )) .
سپس طبرسى مى گويد: اين خبر را ثعلبى با اين سند، بعينه نقل كرده است . و ابوبكر رازى ، در كتاب احكام القرآن ، به نقل از مغربى و رمانى روايت كرده كه اين آيه در حق على نازل شد، آنگاه كه در ركوع ، انگشتر خويش را به سائل بخشيد. مجاهد و سدى نيز چنين گفته اند. و در اين مضمون از امام صادق - عليه السلام - نيز نقل شده است .
نگارنده گويد: علامه امينى آن را در جلد دوم الغدير صفحه 52 - 53 از تفسير ثعلبى ، تفسير طبرى ، اسباب النزول واحدى ، تفسير فخر رازى ، تفسير خازن ، صواعق محرقه ابن حجر و مانند آن ، از كتب اهل سنت نقل كرده است .
و در المراجعات ، مرحوم شرف الدين در مراجعه چهلم به طور مفصل مطرح گرديده است .

اشکهای تو؛ مرا دیوانه میکند...

اما؛ حکایت دستت...

ديشب اين طبع؛ بيقرار شما 

خواست عرض ارادتی بكند 
دست كم از دل شكسته‌تان 
واژه‌هايم عيادتی بكند 
*** 
چشم بد؛ دور، عمرتان؛ بسيار... 
كس نبيند ملالتان؛ آقا 
ما نمرديم؛ خون دل بخوری 
تخت باشد خيالتان؛ آقا... 
*** 
چيست روباه در مصاف شير؟! 
چه نيازی به امر يا گفته؟! 
تو فقط ابروئی؛ به هم آور 
ميشود خواب دشمن؛ آشفته... 
*** 
هست خاموشيی ات؛ پر از فرياد... 
در تو آرامشیست؛ طوفانی 
«الذي انزل السكينه» تو را 
كرده سرشار از فراوانی... 
*** 
واژه‌ها؛ از لبت تراويدند 
پرصلابت، پرعاطفه، پرشور 
آفريدند در دل مردم 
عزت، آمادگی، حماسه، حضور 
*** 
اين حماسه؛ همه ز يمن تو بود 
گرچه از آن مردمش؛ خواندی 
رهبرا؛ تا ابد ولی محبوب 
در دل عاشقان خود؛ ماندی... 
*** 
سهم دلدادگان تو؛ سلوی...
قسمتِ دشمنان تو؛ سجيل...
رهبری نيست در جهان جز تو 
كه ز امت؛ چنين كند تجليل... 
*** 
نسل سوم چو نسل اول هست 
با شعف، با شعور، با باور 
جاری است انقلاب؛ چون كوثر 
هان! «فصل لربك و انحر»... 
*** 
گرچه در باغ سينه‌ات داری 
لطف‌ها، مهرها، محبت‌ها 
گفتی اما نميروی؛ چو حسين(ع) 
تا ابد؛ زير بار بدعت‌ها...! 
*** 
ناگهان در نماز جمعه ی شهر 
عطر محراب جمكران؛ گل كرد... 
بغض تو تا شكست بر لب‌ها 
ذكر يا صاحب الزمان (عج)؛ گل كرد... 
*** 
جان ايران؛ چه شد كه جانت را 
جان ناقابلی؛ گمان كردی؟! 
آبروی همه مسلمانان... 
اشک ما را چرا؛ روان کردی؟! 
*** 
جسم تو كامل است، ناقص نيست... 
مي‌دهد عطر يك بغل؛ گل ياس... 
دستت اما؛ حكايتی دارد... 
رَحِمَ اللهُ عَمِي العباس...

محبت اهل بیت در ایه ی مودت

آيه مودت  
در سوره مباركه (شورى ) چنين آمده است . توجه فرماييد: (( قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى و من يقترف حسنة نزدله فيها حسنا ان الله غفور شكور )) . يعنى : (بگو (اى رسول خدا!) بر رسالت خويش از شما مزدى نمى خواهم ، مگر دوستى قرابتم را هر كس كه حسنه اى به دست آورد، خوبى را در آن حسنه براى او افزون مى كنم ، خداوند آمرزنده و پاداش دهنده است ).
ابن حجر در صواعق
(69)، از ابن عباس نقل كرده است كه : چون اين آيه نازل شد، گفتند: يا رسول الله ! قرابت شما - كه محبتشان بر ما واجب است - كدامند؟ فرمود: (على ، فاطمه و دو پسران آنها)
(( عن ابن عباس ان هذه الآية لما نزلت قالوا: يا رسول الله من قرابتك هؤ لاء الذين وجبت علينا مودتهم ؟ قال على و فاطمة و ابناهما)) .
زمخشرى نيز آن را در كشاف ، ذيل آيه شريفه ، نقل كرده است : و آن اولين حديث از كتاب (احياء الميت ) سيوطى در حاشيه اتحاف شبراوى صفحه 238 است . و محب الدين طبرى در ذخائر العقبى ، صفحه 25، و شبلنجى در نور الابصار، صفحه 112 و صبان در اسعاف الراغبين ، صفحه 105، هامش نور الابصار صباغ در فصول المهمه ، صفحه 13 نقل كرده اند. مرحوم امينى ، در الغدير، جلد 2 صفحه 307 را از بيشتر از بيست كتاب نقل كرده است .

انتظار












دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب!
السلام علیک یا اباصالح المهدی(عج)

عواقب دنیوی گناه

.- امام صادق (عليه السلام) : کساني که به اندام زنان (نامحرم) نگاه مي کنند

ايمن نباشند از اينکه، ديگران به ناموس آنها نگاه نکنند{وسايل الشيعه، ج 14، ص 17